De harmonisatie van het IPR tussen de Lid-Staten van de Europese Unie, zet zich voort aan een blijvend opmerkelijk tempo. De meest recente ontwikkeling is de aanvaarding van de 'Rome III' Verordening inzake het toepasselijke recht inzake echtscheiding en scheiding van tafel en bed, het allereerste gebruik van de procedure van nauwere samenwerking uit Artikel 329, lid 1 van het VWEU. Een goede illustratie van de ruime omvang van de Europese ambities in het IPR is tevens het voorstel van de Commissie voor een Verordening van het Europese Parlement en de Raad betreffende de bevoegdheid, het toepasselijke
recht, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen en authentieke akten op het gebied van erfopvolging en betreffende de instelling van een Europese erfrechtverklaring. Deze bijdrage bespreekt de ontwikkelingen in de 3 instrumenten die voor de doorsnee Belgische jurist het belangrijkste contactpunt met het IPR zijn: Brussel I, inzake bevoegdheid en tenuitvoerlegging; Rome I inzake het recht van toepassing op overeenkomsten; en Rome II inzake het recht van toepassing op onrechtmatige daad.