Op 18 april 2011 bestaat het Verdrag van Wenen inzake Diplomatiek Verkeer (hierna: 'VWDV' of 'Verdrag') vijftig jaar. Het Verdrag codificeerde in grote mate de gewoonterechtelijke regels inzake de bilaterale diplomatieke relaties tussen Staten en vormt de hoeksteen van het internationaal diplomatiek
recht. Inmiddels is het Verdrag, waarbij 187 Staten partij zijn, zelf in belangrijke mate gewoonterecht geworden; zijn toepassing is zonder meer globaal. Dit 50-jarige jubileum is het uitgelezen moment om kritische beschouwingen te wijden aan de betekenis en werking van het Verdrag. Deze bijdrage bespreekt,
zonder enig streven naar volledigheid, een aantal actuele vraagstukken. Nadat we enkele basisbeginselen van het diplomatiek recht en de diplomatieke functies de revue hebben laten passeren (II), gaan we achtereenvolgens in op de toepassing van voorrechten, onschendbaarheid en immuniteiten in recente rechtspraak (III), moderne communicatietechnieken en het VWDV (IV), de soms moeilijke relatie tussen het VWDV en de mensenrechten (V) en de toepassing van het Verdrag van Wenen door de Europese Unie (EU) als diplomatieke actor en de mogelijke complicaties die dit met zich meebrengt voor de diplomatieke praktijk (VI).