Het verzekeren van de veiligheid in onze samenleving is een taak waar zowel overheidsorganisaties als de burger een rol in te spelen hebben. De deelname van partners aan het veiligheidsbeleid is ook een wezenlijk onderdeel van het concept van de gemeenschapsgerichte politie. We kunnen ons echter de vraag stellen op welke wijze de burger kan participeren aan het veiligheidsbeleid. In welke fase (de voorbereidings- en/of de uitvoeringsfase) van dat beleid kan de burger een inbreng doen? Wie voert dan de regie? Tot hoe ver kan deze participatie gaan en wat zijn grenzen en obstakels hierbij? In dit artikel doen wij een poging om op een aantal van deze vragen een (gedeeltelijk) antwoord te geven. Wij zullen aan de hand van een aantal voorbeelden uit de praktijk enkele mogelijkheden tot burgerparticipatie en partnergerichte werking illustreren. Wij gaan op zoek naar obstakels en beperkingen bij de partnergerichte aanpak van veiligheidsvraagstukken.