In deze bijdrage brengen we een beschrijving van enkele veelvoorkomende vormen van criminaliteit
in België (autodiefstal, diefstal uit voertuigen, woninginbraak, opzettelijke slagen en verwondingen). De relatie tussen criminaliteit, slachtofferschap en stedelijkheid staat hierbij centraal. De sociale desorganisatietheorie en de opportuniteitstheorie in acht genomen, luidt de hypothese dat een toenemende mate van stedelijkheid gepaard gaat met verhoogde criminaliteitsconcentraties. Enerzijds stellen we ons de vraag hoe gelijklopend de relatie is tussen stedelijkheid en criminaliteit voor de vier behandelde delicten en anderzijds vragen we ons af hoe stabiel de relatie is tussen stedelijkheid en criminaliteit doorheen de tijd. Hiervoor koppelen we de geregistreerde criminaliteitcijfers uit de politiële criminaliteitstatistieken aan de data met betrekking tot zelf gerapporteerd slachtofferschap uit de veiligheidsmonitor voor de tijdsperiode van 2001 tot en met 2006. Op basis van de Dexia-emeentetypologie, die tot op heden weinig of niet is gebruikt in criminografisch onderzoek, berekenen we per delict de criminaliteit- en slachtofferschapsgraden.