Menig penalist heeft het afgelopen decennium wellicht enige onrust ervaren naar aanleiding van de ongebreidelde activiteit van de wetgever en een aan-tal snel opeenvolgende jurisprudentiële ontwikkelingen. Met enige weemoed is men dan geneigd terug te denken aan vervlogen tijden, waarin het straf(proces)recht een grotere stabiliteit zou hebben gekend en een relatief rustig bezit zou zijn geweest. Zo er de laatste jaren zeker sprake is van een hyperactieve wetgever, tonen dertig jaargangen van Panopticon en de loco-motieftekst van Luc Huybrechts echter duidelijk aan dat strafrechtelijke infla-tie geen recent fenomeen is. Al in de jaren tachtig van de twintigste eeuw werd inderdaad onder meer in dit tijdschrift gewezen op de toenemende druk waaraan de strafrechtspleging blootstaat, als gevolg van een kwantita-tieve én kwalitatieve inflatie van te handhaven strafwetgeving.