De korte en externe blik die ik kan werpen op dit vraagstuk, lijkt me dubbel te moeten zijn. Een eerste heeft betrekking op de verschillende bijdragen die zich buigen over de politie vandaag en morgen in België, maar eveneens een tweede die betrekking heeft op het bestaande Belgische onderzoek inzake politie. Dit onderzoek, en meer algemeen de discussie over de politie in Bel-gië, is geheel naar het beeld van de instelling waar ze het over heeft, een soort ‘Spaanse herberg’, een plaats waar men zeer gecontrasteerde ideeën en verwijzingen tegenkomt. Deze herberg is a priori zeer latijns, hoewel zij van-af het begin ook verankerd zit in een traditie waar de gemeente centraal staat, een traditie die tot de middeleeuwen teruggaat. Gedurende de tweede helft van de 20ste eeuw, met een groeiend overwicht van het Vlaamse den-ken op politie, slopen op toenemende wijze Angelsaksische ideeën binnen, in het bijzonder in de normatieve dimensie bij het zoeken naar verwijzingsmo-dellen, die men in België denkt te kunnen toepassen en aanpassen.