Deze bijdrage zal focussen op wat het recht op maatschappelijke dienstverle-ning kan inhouden voor personen die met strafrechtelijke interventies in contact komen. In 1986 gaf Lieven Dupont aan dat het welzijnswerk oor-spronkelijk een (mede-)disciplinerende rol aannam waarin de hulpverlening de doelstellingen van het strafrecht uitvoert. Hulpverlening staat dan in de schaduw van het strafrecht. Dit hoeft niet per definitie zo te zijn. Volgens Maria Bouverne-De Bie (2002) zijn er nog twee andere verhoudingen tussen recht en hulp denkbaar, namelijk hulp als onderdeel van het recht, waarbij de hulpverlening mensen in staat moet stellen hun rechten te effectueren (vb. rechtshulp) en hulp en recht als onderscheiden perspectieven om met sociale problemen om te gaan. In dit laatste perspectief staan hulp en recht op gelijke voet omdat beide interventies zijn in de wijze waarop mensen omgaan met zichzelf, anderen en hun omgeving. Beide zijn er dan op gericht mensen tot hun recht te laten komen en moeten met rechtswaarborgen omringd worden.