Deze bijdrage gaat over maatschappelijke hulp- en dienstverlening aan justi-tiabelen en de spanningsverhouding tussen emancipatie en beheersing bin-nen het forensisch welzijnswerki. De hulpverlening aan justitiabelen wordt in Vlaanderen opgenomen door diensten van de Vlaamse Gemeenschap, nl. de centra voor algemeen welzijnswerk, en diensten van de federale overheid, nl. justitiehuizen en de psycho-sociale dienst binnen de gevangenis. Met de staatshervorming van 1980, jaar waarin Panopticon voor de eerste keer ver-scheen, werd de verantwoordelijkheid voor de ‘penitentiaire en postpeniten-tiaire hulpverlening, met uitzondering van de strafrechtelijke beslissingen’ gecommunautariseerd. Dit werd gezien als een kans om het welzijnsperspec-tief binnen de hulpverlening aan justitiabelen uit te bouwen, vertrekkende van de concrete noden en vragen van de betrokkenen, en los van de justitiële opdrachten, prioriteiten en bekommernissen (Meyvis, 2002). In deze bijdrage willen wij vooral dit welzijnsperspectief belichten waardoor de uitbouw van de hulpverlening aan justitiabelen binnen de Vlaamse Gemeenschap sterker dan deze ingericht door justitie aan bod zal komen.