Toen dertig jaar geleden de grondleggers van Panopticon de beslissing na-men om in het tijdschrift ook een deelredactie en een rubriek ‚Deskundigen-onderzoek‛ te voorzien was dat wellicht niet toevallig. Doelstelling was aan-dacht te besteden aan <‛ de problemen die meer in het algemeen het gevolg zijn van het feit dat er deskundigen functioneren binnen de context van het juridisch genormeerd strafproces‛. De vaststelling die gedaan werd in de eerste rubriektekst is dertig jaar later nog steeds van een verassende actuali-teit: ‚ Het is onmiskenbaar een feit dat het deskundigenonderzoek in strafza-ken de laatste decennia een enorme vlucht heeft genomen. De verweten-schappelijking die zich in alle sectoren van het maatschappelijk leven laat gevoelen, heeft in zoverre ook een stempel gedrukt op het strafrecht, dat meer en meer een beroep wordt gedaan op specialisten uit de meest diverse wetenschapsdomeinen. De verfijning van de wetenschappelijke onderzoeks-technieken, en de inbreng ervan in het strafproces, heeft een niet geringe invloed op het onderzoek in strafzaken en de middelen die daarbij gehan-teerd worden. Het deskundigenonderzoek is volgens sommigen hét onder-zoeksmiddel bij uitstek geworden en is in het proces van strafrechtelijke waarheidsvinding zo’n grote rol gaan spelen dat men zich kan afvragen in hoeverre het bewijssysteem van de ‚innerlijke overtuiging van de rechter‛, dat het wettelijk bewijssysteem uit het ancien régime heeft vervangen, in vele gevallen niet ongemerkt wijkt voor een wetenschappelijk bewijssysteem.‛ Een en ander onderstreepte toen reeds het grote belang van expliciete aan-dacht voor de positie en de bijdrage van externe deskundigen aan de straf-rechtspleging.