hedendaagse standaarden in surveygebaseerd criminologisch onderzoek

author Lieven Pauwels
journal Panopticon Libri (ISSN: )
volume 2009
issue Van pionier naar onmisbaar. Over 30 jaar Panopticon.
section Artikelen
date of publication Nov. 10, 2009
language Dutch
pagina 784
abstract

In deze bijdrage wordt vanuit een post-positivistisch standpunt (ik verkies de term wetenschappelijk realisme) ingegaan op wat Johan Goethals schrijft over 30 jaar criminografie en methodologie in Panopticon. Goethals maakt duidelijk dat de aandacht voor kwantitatieve methoden en kwantitatief geo-riënteerde empirische bijdragen in de geschiedenis van het tijdschrift eerder gering was en kadert deze afwezigheid vanuit het tijdsraamwerk en de do-minante uitgangspunten van de criminologiebeoefening. Als er al over kwan-titatieve methoden werd geschreven, dan gebeurde dit vooral vanuit de vast-stelling hoe gebrekkig diverse meetinstrumenten, zoals de politiestatistieken en gerechtelijke statistieken wel waren (en soms nog zijn). Goethals beschrijft verder dat via Panopticon de uitkomsten van surveys werden gecommuni-ceerd. Vandaag maken surveys een wezenlijk onderdeel van het empirisch criminologisch onderzoek uit, zowel binnen universiteiten, maar vooral ook daarbuiten. We denken hierbij aan de Veiligheidsmonitor, aan de SCV-survey van de Vlaamse Regering, maar ook aan surveys binnen strategisch basisonderzoek, FWO-projecten, BOF-projecten enz< Deze vaststellingen zijn voor mij een reden om een discussie te voeren over de Belgische heden-daagse surveygebaseerde criminologie. De aanleiding van 30 jaar Panopticon is m.a.w. een mooie aangelegenheid om in te zoemen op surveygebaseerd criminologisch onderzoek en dit door hierover enkele reflecties te maken vanuit de hedendaagse ontwikkelingen in de methodenleer en door een blik te werpen op de toekomst. Bunge’s wetenschappelijk realisme wordt geïn-troduceerd als hedendaagse beloftevolle invulling van een kwantitatieve wetenschapsbeoefening (Bunge, 2006). Deze benadering houdt ergens het midden tussen een semi-causale neo-positivistische en constructivistische aanpak. Vanuit dit wetenschappelijk realisme wordt de vraag gesteld welke belangrijke problemen zijn waar een hedendaagse Belgische kwantitatieve criminologie nog onvoldoende aandacht aan heeft besteed en welke weten-schapsfilosofische richting hiertoe een aanzet kan geven.