Joris Casselman gebruikt, bij zijn beschrijving van 30 jaar forensische geeste-lijke gezondheidszorg in Vlaanderen, een sprekend beeld: dat van een trein die decennia lang heeft stilgestaan en de laatste jaren op gang is gekomen. Het is niet eenvoudig om in vijf bladzijden een reflectie te geven op een his-torisch overzicht dat meer dan 30 jaar ‘recht en geestelijke gezondheidszorg’ beschrijft. Daarom worden in deze bijdrage slechts vier deelthema’s uitge-licht: (1) de wetgever en de internering; (2) de essentiële rol van de praktijk in de ontwikkeling van de behandeling van forensische psychiatrische patiën-ten en de uitbouw van een forensisch psychiatrisch zorgcircuit; (3) het belang en de achterliggende betekenis van begrippen en concepten; en tenslotte (4) een blik op de toekomst.