Het doel van dit onderzoek is om inzicht te verwerven in het gebruik van zelfonthulling door de verhoorder bij politieverhoor, aangezien dit er kan aangewend worden. Zo worden er bij zestien rechercheurs van de Federale Gerechtelijke Politie Gent of de lokale recherchedienst Gent diepteinterviews afgenomen. Op deze manier wordt nagegaan in welke mate zelfonthulling al dan niet gebruikt wordt, hoe dat precies verloopt en welke de redenen hiervoor zijn. Verder worden bij het gebruik van zelfonthulling de mogelijke effecten van de verhoorder, de ondervraagde en het verhoor onderzocht. Ten slotte wordt aan de hand van de NEO-PI-R de persoonlijkheid van de verhoorder vergeleken met de zelfonthullingen die tijdens het verhoor aangewend worden.
De resultaten tonen aan dat er zes gradaties van zelfonthulling bestaan: geen zelfonthulling, bedekte, oppervlakkige, aangepaste, diepere en tactische. Verder kunnen bij de ondervraagde rechercheurs ook vier types van zelfonthullers onderscheiden worden: de niet-zelfonthullers, de aangepaste, diepere en tactische zelfonthullers. Zelfonthulling wordt globaal genomen gehanteerd om de werkrelatie te bestendigen, iemand te overtuigen of te confronteren. Bovendien blijkt de NEO-PI-R bij deze groep verhoorders een goed instrument te zijn om de verschillende zelfonthullers van elkaar te onderscheiden.
Ter afsluiting worden zowel de implicaties besproken alsook verdere onderzoeksmogelijkheden.