De politieorganisatie vervult een symbolische rol als grensbewaker in de neoliberale en geracialiseerde productie van meer geprivilegieerde en ‘witte’ ruimten in de stad. Categorieën van ‘risicovolle burgers’, voornamelijk gemarginaliseerde mannelijke migranten, verworden hierdoor legitieme doelen voor uitsluiting. Daarbij heeft een subcultuur van politieagenten het beeld dat ze etnische minderheden binnen de politieorganisatie, maar ook in de samenleving, met een vermeend inadequate culturele socialisatie, tot de nationale gemeenschap en professie behoren te disciplineren. Dit proces, de politiële surveillance van ‘ras’ en ‘etniciteit’ genoemd, komt voor op drie niveaus: (a) de alledaagse geracialiseerde ruimtelijke selecties, wat overeenkomt met ‘racial profiling’, (b) de disciplinerende interventies van agenten richting etnische ‘Anderen’ tijdens dagelijks politiewerk en (c) de bewaking van raciale en etnische microgrenzen binnen de politieorganisatie. De politieorganisatie speelt een structurele rol in de racialisering van risicovolle burgers en collega’s die niet bij het gedroomde Nederland en bij de gedroomde politieorganisatie mogen horen.