Manning benadrukt in zijn pleidooi dat een democratische politie de nadruk dient te leggen op een eerlijke en gelijke behandeling zowel binnen het eigen korps als naar de burgers toe. Maar hoe kan je rechtstatelijke principes behouden ten aanzien van individuen of groepen die juist argwanend of zelfs vijandig staan ten aanzien van democratische instituties, zonder excessen zoals recentelijk die in Kiev? Tevens maken we ons de bedenking of een maatschappij wel steeds hinder of schade ondervindt bij een radicaal verzet of protestactie. Zonder de bestorming van de Bastille is er immers geen plaats voor vrijheid, gelijkheid en broederschap. Het proces van radicalisering hoeft dus niet steeds te leiden tot ongewenste gevolgen binnen een maatschappij, maar hoe moet een politieambtenaar daarmee omgaan?