De distributie van illegale sigaretten is een essentieel onderdeel van de illegale handel in deze producten. Desalniettemin is er op internationaal vlak amper en op nationaal vlak geen wetenschappelijk onderzoek voorhanden naar de straatverkoop als mogelijk distributiekanaal van niet-legale sigaretten. In deze bijdrage onderzoeken we op basis van een casestudie (buurt in Brussel) de organisatie van de straatverkoop (wie zijn de verkopers, wat zijn hun redenen om deze vorm van handel te drijven en wat is de afkomst van de sigaretten) en de relatie van deze activiteit tot georganiseerde criminaliteit. Op basis van observaties, interviews en statistieken van douane en de tabaksindustrie besluiten we voorzichtig dat er op het niveau van de straatverkoop geen criminele organisaties aanwezig zijn, doch dat er wel sprake is van georganiseerde criminaliteit zoals omschreven in de functionele benadering en netwerkbenadering van georganiseerde criminaliteit. Desondanks blijkt straatverkoop van illegale sigaretten geen prioritair fenomeen voor de overheid.