De ‘Salduzwet’2 trad in België in werking op 1 januari 2012. Sedertdien kan een verdachte voor zijn eerste verhoor over het misdrijf dat hem ten laste gelegd wordt een vertrouwelijk overleg met zijn advocaat hebben. Tevens kan de advocaat aanwezig zijn bij alle verhoren die zijn cliënt tijdens de eerste 24 uren van arrestatie moet ondergaan. Als gevolg van een arrest van het Grondwettelijk Hof3 wordt dat in bepaalde gevallen ook mogelijk gemaakt voor navolgende verhoren in de loop van het onderzoek.
De invoering van de ‘Salduzwet’ betekent één van de grootste omwentelingen ooit in het Belgisch strafrechtsysteem, in het bijzonder voor politionele onderzoeken. Over de algemene duiding en praktische bespreking van de wet verwijzen we naar de uitstekende publicaties daarover (Goossens, Berkmoes, Duchatelet & Hutsebaut, 2012; Bockstaele, Devroe & Ponsaers, 2011). Deze bijdrage wil het hebben over enkele veranderingen in verhoor- en onderzoekstechnieken als gevolg van de ‘Salduzwet’, vanuit het perspectief van de politieambtenaar op het terrein.