Anders dan de vele misdaadseries op de televisie doen vermoeden, ligt de kern van ons strafproces
in de schriftelijke neerslag van de gepleegde onderzoeksdaden. Op het einde van de keten is immers de rechter ten gronde vooral afhankelijk van de schriftelijke neerslag en rapportage van opsporingsactiviteiten en bijbehorende documentatie. Niet in het minst dient de schriftelijke weergave van een verhoor, zowel van verdachte, maar evengoed van getuige of slachtoffer, te voldoen aan een aantal kwaliteitsvereisten, die het mogelijk moeten maken om zowel een deugdelijk onderzoek aan te vatten als het onderzoek een goede richting te geven. Op het einde van het onderzoek zal het verhoor de basiselementen inhouden om tot een vervolging, met veroordeling tot gevolg, te kunnen overgaan.
Echter vanaf 1 januari 20122 zal het verhoor niet langer het unieke samenspel zijn tussen politie en de verdachte, doch zal de advocaat voorafgaandelijk kunnen overleggen met de verdachte en, meer zelfs, zal hij kunnen aanwezig zijn bij het verhoor als de verdachte van zijn vrijheid is beroofd. Zal dit de kwaliteit van het proces-verbaal van verhoor beïnvloeden? Zal het verhoor aan belang inboeten of is het blijvend een cruciaal onderdeel van ons onderzoek?