Ketengericht beleid impliceert geïntegreerd samenwerken met de verschillende partners, in casu de politie, het parket, de zetelende magistratuur en de strafuitvoeringsdiensten. Naast methodologische en praktische hindernissen, stellen zich in casu twee fundamentele vragen, met name (1) wie beheert de keten en (2) waarom is de verankering tussen de schakels parket en onderzoeksrechters/zetel actueel nog verre van ideaal? Het Openbaar Ministerie is goed geplaatst om als spelverdeler enerzijds visie en aansturing aan de strafrechtelijke keten aan te bieden en anderzijds de zetelende magistratuur positief aan te moedigen haar plaats in de keten in te nemen...