In de eerste helft van de jaren 80 van de 20e eeuw vond in België een omwenteling in de criminaliteitspreventie plaats, geïnitieerd door de rijkswacht en door enkele gemeentelijke politiekorpsen (vooral in Vlaanderen). Het nieuwe politiële preventiebeleid leidde tot het K.B. van 6 augustus 1985, dat de start betekende van een nationaal/federaal beleid inzake de preventie van criminaliteit. In het tweede punt van deze bijdrage schetsen we de grote lijnen van het nationaal/federaal beleid inzake criminaliteitspreventie dat van 1985 tot 2007 door de achtereenvolgende ministers van Binnenlandse Zaken werd gevoerd. Onze bijzondere aandacht gaat hierbij naar de plaats die sociale criminaliteitspreventie inneemt in het breder preventiebeleid van criminaliteit. In een derde punt gaan we dieper in op de ‘strategische veiligheids- en preventieplannen’ die vanaf 2007 werden geïmplementeerd.
In een vierde punt focussen we op deze onderdelen van de ‘strategische veiligheids- en preventieplannen’ die we als sociale criminaliteitspreventie kunnen bestempelen. Wij kijken naar het aandeel van sociale criminaliteitspreventie in de ‘strategische veiligheidsen preventieplannen’ van enkele Vlaamse steden.
In het besluit geven we een aanzet tot de verklaring van de ontwikkelingen in de sociale criminaliteitspreventie binnen het bredere nationaal/federaal preventiebeleid.