Het verhoor van mentaal kwetsbare volwassenen, waarvan de wet geen definitie geeft, valt onder hetzelfde regime als het verhoor van minderjarigen. De ondervrager zal de kwetsbaarheid met gezond verstand zelf moeten inschatten aan de hand van het gedrag, informatie van familie en bekenden, en bij twijfel, in overleg met de magistraat.
Maar verhoorders zijn niet geschoold in het herkennen van personen met verstandelijke beperkingen of mentale stoornissen. Uit een wetenschappelijk onderzoek (Douglas & Cuskelly, 2012) blijkt dan ook dat veel politieambtenaren een mentale stoornis niet herkennen bij personen die ze moeten verhoren. Dit betekent dat die mensen de noodzakelijke bescherming in ons rechtssysteem onthouden wordt. Uit dit onderzoek blijkt ook dat politieambtenaren bij hun oordeel vooral afgaan op het uiterlijk voorkomen, gevolgd door problemen om zich verbaal uit te drukken, een beperkt begripsvermogen, onaangepast gedrag voor de leeftijd en probleemgedrag.