De wet van 26 november 2011 stelt het misbruik maken van de zwakke toestand van personen strafbaar en breidt de strafrechtelijke bescherming van kwetsbare personen tegen mishandeling uit. Daardoor zal de rechtbank personen kunnen bestraffen die misbruik maken van de goedgelovigheid van mensen, bijvoorbeeld door hen te doen geloven in een denkbeeldige macht of door hen te overtuigen dat niet-bestaande gebeurtenissen zich zullen voordoen. Rechters zullen dus personen kunnen bestraffen die het einde van de wereld voorspellen of die beweren dat ze dwars door een muur kunnen stappen (de
Staat van Opererende Thetan). Deze wet is een uitloper van het parlementair onderzoek naar sekten in de jaren ’90. De parlementaire onderzoekscommissie raadde destijds aan om misbruik van kwetsbare personen te bestraffen omdat de toenmalige strafbepalingen niet volstonden om de verdachte praktijken van sekten aan te pakken. De nieuwe wet is het resultaat van een politiek compromis tussen CD&V, CdH,
Open VLD en de PS, waardoor ze niet enkel tot doel heeft om op te treden tegen de wantoestanden van sekten, maar ook tegen het misbruik maken van andere zwakken, zoals ouderen, gehandicapten en minderjarigen. De wet voert enerzijds een nieuw autonoom artikel in, dat algemeen het misbruik van zwakken strafbaar stelt. Het nieuwe artikel 442quater Sw. bestraft eenieder die bedrieglijk misbruik maakt van iemands fysieke of psychische zwakheid (Deel I). Anderzijds verzwaart ze ook de straffen bij reeds bestaande misdrijven, indien de dader het basismisdrijf pleegt tegen personen die kwetsbaar zijn omwille van hun leeftijd, ziekte, zwangerschap of lichamelijk of geestelijk gebrek (Deel II). Daarnaast breidde de wetgever ook het vorderingsrecht van verenigingen uit (Deel III). We gaan telkens kort in op de wet, om daarna een kritische analyse ervan te geven.