De notaris moet bijna als een topskiër doorheen alle poorten, van het notariële parcours kunnen slalommen. Maar is dit niet teveel van hem gevraagd? Wordt hij dikwijls niet te streng beoordeeld, wanneer zijn notariële aansprakelijkheid ter sprake komt? Akkoord dat hij strafrechtelijk gezien helemaal geen poort mag missen, al zal het niet altijd gemakkelijk zijn om een witwas operatie bloot te leggen. Tegenover echte bedriegers vermag men nu eenmaal niets. Ook deontologisch moet de notaris meer dan vroeger zijn best doen door de deontologische code. Maar burgerrechtelijk, staat hij tegenover een niet te overziene wetgeving, en een cliënteel dat hoe langer hoe kritischer is, meer klaagt en haar notaris soms aanvalt. Dikwijls om voor futiliteiten het onderste uit de kan tracht te halen, met in het achterhoofd
‘de notariële verzekeringen zullen de notaris wel dekken’, als hij een fout heeft gemaakt. De rechtspraak is de notaris doorgaans gunstig gezind. Zij beseft hoe moeilijk de taak van de notaris is geworden. Zoals een normaal handelend notaris zou moeten handelen, zo wordt de notaris bij een schadegeval beoordeeld. Maar voor de graad en de kwaliteit van de te geven raad, wordt alsmaar de lat hoger gelegd.
Maken we eens een ‘tour d’horizon’ van het notariële veld en van de misstappen die zoal begaan werden.