Sociale controle tussen nu en straks

auteur Tom Van den Broeck
tijdschrift Panopticon Libri (ISSN: )
jaargang 2009
aflevering Van pionier naar onmisbaar. Over 30 jaar Panopticon.
onderdeel Artikelen
publicatie datum 10 november 2009
taal Dutch
pagina 50
samenvatting

Werkt de politie(organisatie) beter na 10 jaar politiehervorming? Voor Willy Bruggeman, de auteur van de ‘locomotieftekst’ over politie hangt het ant-woord op die vraag vooral af van de mate waarin de politie (toekomstige) maatschappelijke ontwikkelingen beter kan detecteren, verwerken en beant-woorden. 10 jaar hervorming wordt m.a.w. afgemeten aan de organisational readyness om in de toekomt (ook) goed te werken. Dat is een erg ambitieuze benadering. Daarbij gaat de auteur vooreerst dieper in op drie aspecten: pikt politie daartoe beter dan voorheen criminologische input op, slaagt ze erin (meer) adequate plannen op te stellen en uit te voeren, en neemt ze ten slotte in het kerntakendebat een juiste(re) richting en strategie? Dit alles vanuit de veronderstelling dat het net deze zaken zijn die de politie beter ‘wapenen’ om toekomstige maatschappelijke ontwikkelingen te voorspellen, in te schat-ten en te beantwoorden. Het voordeel van deze benadering is dat het de politie en zijn evaluatie niet enkel als een intern organisatieprobleem be-schouwt maar integendeel volop in relatie tot de maatschappij plaatst. Ver-volgens ontwikkelt de auteur zelf enkele elementen die dienstig kunnen zijn bij zulke toekomstgerichte ontwikkeling. Bij zulke benadering rijzen o.i. de volgende vragen. Wat zullen de maatschappelijke ontwikkelingen zijn (op het vlak van veiligheid) waaraan politie mede een antwoord zal moeten ge-ven? Hoe kan politie daarop reageren en vanuit welke visie op deze ontwik-kelingen gebeurt dit best? Welke visie droeg de politiehervorming in zich en volstaat deze om in de toekomst adequaat te reageren op deze ontwikkelin-gen? Of de visie m.a.w. volstaat voor het huidige werk vormt niet het voor-werp van onderzoek in de bijdrage van Bruggeman, wat de (noodzakelijke) link tussen verleden, heden en toekomst natuurlijk zwakker maakt.