Doorschietende criminologen

auteur Ronnie Lippens
tijdschrift Panopticon Libri (ISSN: )
jaargang 2009
aflevering Van pionier naar onmisbaar. Over 30 jaar Panopticon.
onderdeel Artikelen
publicatie datum 10 november 2009
taal Dutch
pagina 555
samenvatting

In het grote schema der dingen, zo kan men denk ik rustig stellen, is het wel-licht zo dat men onder de Vlaamse criminologen niet overdreven veel uit-schieters zal tellen. Maar laat mij dan toch een uitzondering maken voor iemand als Lode Walgrave die, zo tussen de jaren ‘70 en de dag van vandaag, niet alleen in Vlaanderen de toon aangaf (en nog steeds aangeeft) op het vlak van criminologische theorievorming én –toepassing, maar dat recentelijk ook doet op het internationale forum. Wat dat laatste betreft vinden Lode’s teksten over herstelrecht bijvoorbeeld vlot hun weg naar een gretig internati-onaal lezerspubliek. Het is dus maar al te gepast dat aan Lode werd ge-vraagd te reflecteren over de recente geschiedenis van de criminologie in het algemeen, en die in en rond het Vlaamse tijdschrift Panopticon (1979-2009) in het bijzonder. Ik kan in de mij toegemeten ruimte onmogelijk recht doen aan de veelheid aan inzichten die Lode in zijn tekst heeft samengebracht, noch aan de eruditie die hij er in ten toon spreidt. Ik zal mij dus beperken tot enke-le korte beschouwingen naar aanleiding van één enkel zinnetje dat uit Lode’s pen is gevloeid. Dat zinnetje luidt: ‚Een aantal kritische stemmen schoot een beetje door en ontwikkelde tot een reeks zuiver academische oefeningen zonder echte relevantie voor beleid en praktijk‛. Het zinnetje verschijnt in een algemene discussie over abolitionisten en aanverwante kritische crimino-logieën, maar ik zal het hier lichtjes uit zijn context trekken. Het zinnetje trok mijn aandacht niet alleen omdat het eigenlijk impliciet verwijst naar het oor-spronkelijke opzet van de Panopticonpioniers om criminologische en straf-rechtstheoretische reflectie steeds ergens te koppelen aan hetgeen reilt en zeilt –en leeft- in de justitiële en aanverwante praktijk. Maar ook omdat het woordje ‘doorschieten’ bij mij spontaan enkele bedenkingen opriep omtrent mogelijke opvattingen over ‘democratie’. Ook d{t, democratisch debat, stond bij de Panopticonpioniers, die het tijdschrift een belangrijke forumfunctie meegaven, hoog in het vaandel ingeschreven.