Het politiewezen is in de wetenschappelijke literatuur reeds vaak onderzocht. In dit artikel ligt de focus op een domein waar in het verleden reeds veel over geschreven is, maar in mindere mate empirisch materiaal over bestaat, namelijk de politiecultuur. De gevoeligheid van het onderwerp speelt hier zeker een rol. Mensen zijn niet happig om te spreken over onderwerpen zoals cynisme, grensoverschrijdend gedrag en isolatie en zeker niet wat hun eigen ervaringen en gevoelens betreft. Het gevoerde onderzoek laat interventieinspecteurs en rechercheurs reflecteren over de meest besproken cultuurkenmerken uit de literatuur van deze beroepsgroep. Aan de hand van kwalitatieve interviews beantwoordden de inspecteurs vragen over solidariteit, cynisme, ‘the code of silence’ en het leren van de job. Op deze wijze is onderzocht of er een politiecultuur bestaat. Tevens is nagegaan of de resultaten stroken met de cultuurkenmerken die weergegeven zijn in de literatuur. Uit de resultaten valt te concluderen dat er een grote verandering plaatshad met betrekking tot de invulling van de cultuurkenmerken. Tijdens het onderzoek zijn vaak opvattingen gevonden die strijdig zijn met de gegevens uit de bestaande literatuur.