Ontbossing is criminologisch relevant omdat een groot deel van vooral tropische ontbossing illegaal is, die bovendien gepaard gaat met ontbossingsgerelateerde criminaliteit als corruptie en geweld. Ontbossing zoals in het Amazone-regenwoud staat, net als tweeënhalf decennium geleden, hoog op de internationaal agenda. De tegenwoordige reden is dat (tropische) ontbossing verantwoordelijk is voor een vijfde van de CO2-uitstoot. Internationaal beleid is ontwikkeld en publiek-private multistakeholder-initiatieven zijn gemaakt om tropische ontbossing te beperken. Brazilië, met tweederde van het Amazonewoud en verantwoordelijk voor 80% van de Amazone-ontbossing, doet aan bosmonitoring via satellieten. Wat levert dit nationale en internationale beleid op en hoe ziet de monitoring en handhaving er uit? Het Braziliaanse beleid en internationale afspraken zoals het sojamoratorium worden doorgaans voorgesteld als gunstig (ook in een recente Science-publicatie). Echter, gebaseerd op bevindingen van de ontbossingsfrontlinie in de Braziliaanse Amazone, kan gerede twijfel worden geuit over de mate van de monitoring en handhaving, alsmede over hun effectiviteit.