De illegale handel in wildlife wordt tegenwoordig gezien als een serieuze vorm van criminaliteit. Naast incidenten waarbij toeristen wildlife vanuit de vakantiebestemming meenemen, is de georganiseerde misdaad in beeld gekomen. Er is echter ook sprake van een derde groep: legale actoren in de wildlife handel. In dit artikel wordt de verwevenheid tussen de onder- en bovenwereld besproken waarbij legale actoren gebruik maken van legale infrastructuren om illegale handel te faciliteren. Van steurkwekerijen die betrokken zijn bij het witwassen van zwarte kaviaar tot dierenopvangcentra die dieren verkopen via de ‘achterdeur’; de betrokken actoren spreiden zich uit over een breed scala aan organisaties. Deze actoren weten vaak de dans te ontspringen wegens lage prioriteit en capaciteit in de handhaving, terwijl de schade veelomvattend en omvangrijk is en soorten uitsterven in een rap tempo.