De langetermijnevolutie van de Afrikaanse olifant wordt continentaal gekenmerkt door een duidelijk negatieve trend, zij het met belangrijke regionale verschillen en dat na diverse schokgolven. De ongeziene vraag naar ivoor in hoofdzakelijk China plaatst wetshandhavers in Afrikaanse landen voor enorme uitdagingen. De verspreiding van automatische vuurwapens heeft geleid tot een proces van militarisering die de huidige golf van olifantenstroperij op een industriële schaal typeert. Botswana onderstreept dat de blijvende inzet van het leger in olifantengebied hierdoor noodzakelijk is geworden. Als gevolg van de financieel-economische crisis wordt ivoor opnieuw aanzien als een lucratief beleggingsproduct. Aanslepende gewapende conflicten ondermijnen handhavingsinspanningen zoals de situatie in de DR Congo en Mali duidelijk maakt. Rebellengroeperingen en terreurorganisaties financieren hun operaties met de opbrengsten uit de verkoop van ivoor. Corruptie en een gebrek aan lokale verankering hebben in belangrijke mate bijgedragen tot de ineenstorting van de olifantenpopulaties in Tanzania.
Het strafrechtsbedelingsapparaat laat het vaak afweten.