De Nederlandse literatuur over etnische profilering staat nog maar in de kinderschoenen. Toch wordt in deze bijdrage gesteld dat we voorbij dat concept alsmede voorbij het politie-instituut moeten reiken om etnische discriminatie in de Nederlandse context van wetshandhaving en migratiecontrole te begrijpen. Op basis van de policing of migration literatuur zal worden beargumenteerd dat politiediscriminatie zich ontwikkelt in een kader van beleid, wetgeving en politiek dat steeds migrantenvijandiger wordt. Etnische profilering kan dus niet worden gereduceerd tot de selectiemechanismes en besluiten van individuele agenten op straat, maar moet worden opgevat als wat Erving Goffman noemde ‘guided doings’. In deze bijdrage zal verslag worden gedaan van een gedeelte van een langdurig etnografisch onderzoek (2008-2013) bij de Nederlandse politie en zal gebruik worden gemaakt van antropologische literatuur om dit materiaal beter te begrijpen. We zullen daarmee gaan van ethnic profiling naar ‘thickening borderlands’.