Dat de verhouding tussen politie en minderheden moeizaam kan zijn, bleek al eerder uit onderzoek (Weitzer, 2014). Daadwerkelijk racistisch optreden of, concreter, ethnic profiling door politie gaat echter een stap verder en wordt in eerste instantie voornamelijk met Amerikaanse contexten geassocieerd. Toch wordt ook in West-Europa geregeld kritiek geuit op de houding van politie ten aanzien van minderheidsgroepen. Zo veroordeelde Amnesty International zeer recent nog de praktijk van racial of ethnic profiling nadrukkelijk in haar rapport over het optreden van de Nederlandse politie (Amnesty International, 2014).
Het bieden van een onbevooroordeelde houding door politie ten opzichte van elke bevolkingsgroep is essentieel voor kwaliteitsvolle, gelijke politiezorg. Tegelijkertijd komen er, zoals hierboven gesteld, signalen uit de maatschappij die wijzen op het tegendeel (Open Society Justice Initiative, 2012). In deze bijdrage onderzoeken we in welke mate allochtone jongeren in de regio Kortrijk het optreden van politie als racistisch ervaren. We doen dit aan de hand van informatie uit een focusgroep en op basis van individuele interviews met jongeren. We lieten hen aan het woord over hun ervaringen met politie in het uitgaansleven. Vanzelfsprekend moeten we bij de interpretatie van de resultaten rekening houden met het feit dat het hier om het onderzoeken van hun percepties gaat. Uit de antwoorden van de respondenten blijkt dat ze het optreden van politie als bevooroordeeld percipiëren, en dat politie tijdens dagelijkse activiteiten, volgens hen, duidelijk focust op specifieke groepen. Respondenten zoeken manieren om hier mee om te gaan, passen hun gedrag soms aan, maar ondernemen weinig tot geen actie om politie aan te spreken op dit gedrag.