Als maatschappelijke geïntegreerde uitvoeringsorganisatie moet de politie zich telkens aanpassen aan een veranderende maatschappelijke context. De Nederlandse politie is daarin in wisselende mate succesvol geweest. Voorkómen dat de politie verrast wordt door wat er in de samenleving speelt, vraagt niet alleen om een permanente blik naar buiten, maar ook om een methode om de betekenis van wat er buiten gebeurt te vertalen naar meer concrete consequenties voor de politie. We beschrijven een dergelijke door ons ontwikkelde methode vanuit het perspectief van ervaringsdeskundigen, laten zien wat dat in praktijk oplevert en waar de beperkingen zitten. We eindigen met de suggestie deze methode ook toe te passen in de context van het Korps Nationale Politie.