Overvallen, woninginbraken, geweld en straatroof hebben grote impact op het slachtoffer, zijn omgeving en het algehele gevoel van veiligheid. Een groep van 600 personen zijn in de afgelopen 5 jaar in totaal 15.000 keer in aanraking gekomen met de politie voor een zogenaamd HIC-delict (high impact crimes).
Er is in Amsterdam (en de Amstellandgemeenten) een intensieve aanpak opgezet met de focus op deze 600 personen; een bijzondere samenwerking tussen gemeentebestuur, politie, Openbaar Ministerie, reclassering, zorg- en jeugdpartners, maar ook bijvoorbeeld een intensieve samenwerking met de penitentiaire inrichtingen. Door de intensieve aanpak krijgt iedere Top600-persoon de aandacht die hij verdient om dit criminele gedrag te stoppen. Het uitgangspunt is dat er niet 1 aanpak is, maar 600 aanpakken.
In dit artikel nemen wij u mee in de vernieuwende aspecten in deze aanpak. Een artikel over een zoektocht naar mogelijke hardnekkige systeemfouten. Over het verschil kunnen maken door focus op een gezamenlijk doel. Over regie vanuit de gemeente met als boegbeeld burgemeester Van der Laan. Over sturen op resultaat, monitoren op resultaat, aanspreken op uitblijven van resultaat en het zichtbaar maken van resultaten.
‘zo nieuw is die aanpak in Amsterdam niet, dat doen wij al jaren, alleen zijn het er daar wat meer’
‘ketensamenwerking en aandacht voor high impact crimes? Wat is de ophef, dat is gewoon de veelplegeraanpak zoals wij die al jaren kennen’
‘vooral de media aandacht is nieuw en dat de burgemeester er boven op zit, maar een regisseur en een casusoverleg kennen wij ook’
Dit is slechts een greep uit de reacties die ons ten deel vielen sinds de start van de Aanpak Top600 in mei 2011. We hebben gretig van alle gelegenheden gebruik gemaakt om de aanpak Top600 toe te lichten aan belangstellenden van bijvoorbeeld gemeenten, politie-eenheden en Veiligheidshuizen. Enerzijds om volmondig te erkennen dat ketensamenwerking op zich niet nieuw is, dat de kenmerken van de doelgroep niet nieuw zijn en dat veel (niet alle!) van de partners die meedoen niet nieuw zijn. Anderzijds om te laten zien wat er wél nieuw is in die aanpak. Systeemfouten in de keten die na zoveel jaar bijna als een gegeven werden beschouwd, worden nu op de bestuurlijke tafel gelegd en via de best denkbare manier opgelost: op casusniveau.