Overal ter wereld verwelkomen politiediensten nieuwe technologieën die hun werk efficiënter, goedkoper, gemakkelijker en doeltreffender kan maken. Zo goed als altijd kan de wet de introductie en het gebruik van dergelijke technologieën niet bijhouden, en volgt regulering slechts later. Daardoor zien politiediensten zich soms geconfronteerd met een dilemma: moet men wachten op een dergelijke regulering vooraleer een bepaalde technologie effectief gebruikt kan worden of kan men experimenteren met nieuwe technologieën binnen bestaande wetgeving? Als voor de laatste optie gekozen wordt, schuilt daar dan een potentieel gevaar in voor de fundamentele rechten en vrijheden van de burger? Deze bijdrage behandelt het gebruik van technologieën die in staat zijn om de locatie van een individu te monitoren door politiediensten in Europa en daarbuiten, en gaat na welke uitdagingen deze technologieën stellen aan de wetgever.