De actieradius van problematische jeugdgroepen

auteurs Henk Ferwerda
  Anton van Wijk
tijdschrift Cahiers Politiestudies (ISSN: 1784-5300)
jaargang Jaargang 2010
aflevering 15. Policing multiple communities
onderdeel Artikelen
publicatie datum 18 mei 2010
taal Dutch
pagina 159
samenvatting

De Nederlandse politie maakt sinds een aantal jaren gebruik van de shortlistmethodiek om problematische jeugdgroepen in beeld te brengen. De wijkagent kan de groepen in zijn werkgebied typeren als hinderlijk, overlastgevend of crimineel. Het is echter een belangrijke vraag of de groepen en de groepsleden hun overtredingen en misdrijven uitsluitend in de eigen wijk plegen of wellicht ook daarbuiten. In dit artikel stellen we aan de hand van onderzoek en een aantal casus de vraag centraal wat de actieradius van problematische jeugdgroepen is en wat dit betekent voor de aanpak van jeugdgroepen. In haar algemeenheid geldt dat personen die delicten plegen de reisafstand zo kort mogelijk willen houden; ook wel distance decay genoemd (Bernasco, 2004). Het is eenvoudiger om delicten te plegen in een bekende omgeving dan in een voor de pleger onbekende omgeving. De plegers van delicten hebben minder tijd nodig om hun doelwit te bereiken. Bij de keuze van de pleeglocatie wordt onder meer rekening gehouden met de bekendheid van de buurt, verwachte omvang van de buit en de kans op succes (Bernasco en Luykx, 2002; Kleemans, 1996).