Het begrip identiteit speelt een belangrijke rol, in het je positioneren ten aanzien van andere personen of instellingen. Het geeft weer wie we zijn, wat we doen, wat we reeds deden... Identiteitsgegevens zijn cruciale en fragiele gegevens voor zowel natuurlijke als rechtspersonen. Deze gegevens werden of worden liever dan ook beschermd door de wet op de privacy eens ze voorwerp zijn van verwerking. Persoonsgegevens moeten met de nodige zorg worden behandeld en mogen niet zomaar worden verwerkt voor om het even welk doel. Met andere woorden eens de informatie via informatica gecodeerd, gelezen of gekopieerd wordt en manueel in een bestand wordt opgenomen, spreken we van een verwerking van persoonsgegevens. Diegene die een dergelijke bewerking uitvoert, is de verantwoordelijke voor de verwerking. Zowel hij als al zij die voor eigen rekening zulke bewerkingen
uitvoeren, moeten de privacywet eerbiedigen. Verwerking van persoonsgegevens, gebeurt meestal op toestemming van de betrokken persoon zelf. Denken we bijvoorbeeld aan het doorgeven van de persoonlijke gegevens voor commerciële doeleinden. De consument geeft hierbij uitdrukkelijk de toestemming dat zijn gegevens mogen worden verwerkt.
Voor de opkomende technologie gebeurde dit soort informatieverstrekking veelal via papieren documenten en was het ook relatief beheersbaar. De laatste decennia zien we dat identiteitsgegevens meer en meer vervangen door digitale en ‘online’ documenten of terecht komen in verschillende databanken. Door de digitalisering en technologisering van de samenleving vergrootte de toegang tot die identiteitsgegevens.
Binnen deze bijdrage willen we dan ook graag aandacht schenken aan recente evoluties in onze samenleving. We staan stil bij de opkomst van de netwerksamenleving en de Disneyization van de openbare ruimte. We bekijken welke gevolgen dit heeft voor onze veiligheid en de toegang tot informatie met betrekking tot persoonsgegevens. Vervolgens staan we stil bij het begrip identiteit binnen deze gegeven context. Tot slot bekijken we op welke manier politie met deze ‘nieuwe’ nformatie kan omgaan. We tonen aan dat bepaalde evoluties, de inzet van technologische middelen om over te gaan tot identiteitscontrole legitimeert vanuit de doelmatigheid die wordt gehanteerd om met deze informatie om te gaan. Tot slot staan we stil bij de betekenis van dit alles voor onze privacy.