Identiteitsfraude maakt echte slachtoffers, die slachtoffers worden als vanzelf verdachte en kunnen hun naam heel moeilijk zuiveren en daders ontlopen er hun straf door. Dat is allebei onaanvaardbaar. Identiteitsfraude is een ernstig probleem en daar moeten we gezamenlijk krachtig tegen optreden maar wel met de juiste, adequate maatregelen.
Voor het domein van Veiligheid en Justitie is het onderwerp identiteitsmanagement en identiteitsfraude om diverse redenen van groot belang:
• We willen terrorisme voorkomen en we willen de plegers van misdrijven pakken en bestraffen. Daartoe moeten we weten wie ze zijn om ze te kunnen vervolgen, om dagvaardingen en vonnissen te kunnen betekenen en om te voorkomen dat ze iemand anders hun straf laten uitzitten.
• We willen voorkomen dat mensen slachtoffer worden van identiteitsfraude en we willen degenen die dat tóch worden een uitweg bieden.
Maar het probleem is breder. Immers, een groot deel van ons privaatrecht – denk aan familierecht, aan overeenkomstenrecht, aan erfrecht- is mede gebaseerd op de veronderstelling dat je als particuliere partij weet of kunt vaststellen, wie de ander is. Als die ander zich van een valse identiteit bedient, is dat misschien een strafbaar feit, maar ondertussen zit je wel met een groot probleem. En dat geldt natuurlijk, en misschien nog wel in grotere mate, als iemand zich van jouw identiteit bedient
en op jouw naam aankopen doet of contracten afsluit. Om nog maar te zwijgen over de narigheid waarmee je geconfronteerd wordt als een ander, door jouw naam te gebruiken, jou een paar stevige antecedenten in de politie- of justitieregisters weet te bezorgen.