De Belgische regelgeving verbiedt het om te werken met burgerinfiltranten. Dit verbod vindt zijn oorsprong in de zaken François en Reyniers, waar de opsporing volledig uit de hand was gelopen. Dit werd voornamelijk toegeschreven aan het feit dat er gewerkt werd met burgers die in opdracht van de politie actief belast waren met het uitvoeren van undercoveroperaties. Deze negatieve ervaringen hebben ertoe geleid dat de B.O.M.-Wet enkel ruimte laat voor een passievere rol voor burgers, namelijk de informantenwerking en de burgerbijstand. Maar is het in sommige gevallen geen meerwaarde of zelfs noodzakelijk om te werken met actievere burgers?