Deze masterproef werd gemaakt in een tijdperk waar Salduz net om de hoek kwam kijken. Veel concrete zaken waren nog niet aanwezig in de praktijk en het was een periode waar verschillende praktijkgroepen tot het besef kwamen dat er veel begon te veranderen in de praktijk van het verhoren, het zou nooit meer hetzelfde zijn. De masterproef betreft zowel een literatuurstudie als een kwalitatief onderzoek. RPM staat voor rationaliseren, projecteren en minimaliseren. RPM is ‘des mensen’, het is een integraal deel van ieder van ons. RPM is een verhoortechniek waarbij de verhoorder de drempel tot bekennen zal proberen verlagen.
Een literatuurstudie was geen gemakkelijke opdracht, er is weinig te vinden omtrent RPM en indien er iets te vinden is betreft het vooral Engelstalige literatuur. De kern van deze masterproef is RPM, verschillende elementen hangen hier nauw mee samen en worden bijgevolg ook besproken. Het gaat dan onder andere over het verhoor, kwetsbare verdachten en Salduz. Een kwalitatief onderzoek werd afgenomen bij politie, advocaten, onderzoeksrechters en rechters. Het betreft een onderzoek naar meningen, percepties van deze verschillende beroepsgroepen omtrent het verhoor, RPM, Salduz en opleidingen omtrent RPM. Voor de interviews werd gebruik gemaakt van zes thema’s: Is RPM gekend?,
Wat is ongeoorloofde druk bij toepassing van RPM?, Is er een verschil m.b.t. de grens van RPM?, Wordt RPM toegepast?, RPM en opleiding en Is controle op het verhoor belangrijk?. Uit dit werk zal blijken dat de praktijk toch niet zo divers antwoordt op deze vragen, er is een vrij grote convergentie.