Van oudsher doet Justitie een beroep op experten om specifieke, op hun vakgebied betrekking hebbende, technische vragen te beantwoorden zodat magistraten goed en deskundig geïnformeerd kunnen oordelen en desgevallend veroordelen. In strafzaken speelt de door de magistraat aangestelde deskundige daarbij een belangrijke rol in de waarheidsvinding. De ontwikkelingen gedurende de afgelopen decennia binnen een aantal deskundigengebieden, zowel op juridisch als op wetenschappelijk vlak, bewerkstelligen evenwel dat de deskundige, die als technisch raadgever bij gelegenheid, occasioneel tot regelmatig, Justitie bijstaat bij het beantwoorden van gerezen rechtsvragen, evolueert naar een hoogopgeleide en professioneel voltijds werkende forensische wetenschapper. Dit manifesteert zich heden ten dage niet in het minst op het vlak van de gerechtelijke of forensische geneeskunde. Vandaag is er dan ook nood aan een hertekening van het landschap waarin het forensisch sporenonderzoek wordt beoefend en waarbij alle betrokken partners − magistraten, politie, laboratoria, deskundigen − hun juiste plaats krijgen toegewezen met erkenning van hun specifieke deskundigheden en bevoegdheden met nadruk op kwaliteit en specifieke forensische vereisten. Om in juridische sferen te blijven, wordt een dwingend pleidooi gehouden om deskundigen een volwaardig professioneel statuut te bezorgen dat gebaseerd is op degelijke opleiding, controleerbare kwaliteitsnormen en een correcte verloning.