Hoewel in het criminaliteitsdebat in toenemende mate aandacht is voor het slachtoffer, blijven er nog enkele ‘werkgebieden’. De vaststelling dat adolescenten vooral als (potentiële) daders en minder als (potentiële) slachtoffers worden beschouwd, is hier één van. De link tussen adolescenten en daderschap is veel sneller gemaakt dan de link tussen adolescenten en slachtofferschap. In deze bijdrage gaan we in op percepties en conceptualiseringen van adolescenten als slachtoffer van geweld en gaan we op zoek naar mogelijke verklaringen voor het feit dat adolescenten weinig erkend worden als slachtoffer, ondanks het feit dat ze relatief vaak slachtoffer worden.