De auteur beschrijft in dit artikel de voornaamste strategische keuzes die vanuit het concept van de excellente politiezorg noodzakelijk lijken om het Belgische politieonderwijs te hervormen in de geest van de akkoorden van Bologna. Het perspectief van de korpschef als eindverantwoordelijke voor de lokale politiezorg is daarbij het vertrekpunt. De auteur schetst een beeld van de belangrijkste kritieke succesfactoren die aanwezig moeten zijn om de effectiviteit van het huidige politieonderwijs te verhogen in het licht van de operationele behoeften op het werkterrein en de gewenste maatschappelijke rol van de politie. Hij gooit daarbij zeer bewust enkele stokken in het spreekwoordelijke hoenderhok van de traditionele politiecultuur. Het artikel tracht op die manier enkele voorzetten te geven in de discussie of er binnen het onderwijs voor onze Belgische geïntegreerde politie enkele nieuwe en onbetreden paden kunnen of moeten bewandeld worden.