In deze bijdrage wordt – mede aan de hand van een fictieve, maar uit de realiteit samengestelde,
casus – de werkwijze geschetst die Fatimazohra Hadjar hanteert in haar contacten met en
ondersteuning van jongeren met veelal een achterstandspositie. Deze ‘overlevers’ hebben vaak
een gebrekkig of zelfs afwezig gevoel van eigenwaarde, veroorzaakt door een gebroken cirkel
van moed, bestaande uit vier kernwaarden: ergens bij horen, bekwaamheid, onafhankelijkheid
en onbaatzuchtigheid. Vaak wordt dit gebrek aan eigenwaarde ‘voor de bühne’ teniet gedaan
door (over)compensatie in gedrag, denkbeelden en uitingen tot en met asociaal, agressief,
stoer, dreigend gedrag. Maar dit kan ook leiden tot terugtrekking uit of het afzetten tegen de
samenleving. Mogelijke gevolgen kunnen criminaliteit, maar bijvoorbeeld ook radicalisering
zijn. De genoemde kernwaarden van de cirkel van moed vormen de speerpunten voor Fatimazohra’s
aanpak, maar zijn dat ook voor de kwaliteitseisen die aan de hulpverlener zelf
gesteld moeten worden.