Geografische daderprofilering is een onderzoeksmethodologie om de vermoedelijke woonplaats te voorspellen van een seriematige dader. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat geografische profilering toepasbaar is op verschillende delicten, waaronder seriematige inbraken. Echter, geografische profilering in een academische context verschilt enigszins van de operationele praktijk.
In deze bijdrage verkennen we deze discrepantie door een bespreking van de voornaamste fasen en hun succesfactoren, alvorens de inzet van de methodologie in praktijk met enig welslagen kan worden overwogen. We verduidelijken het belang van de voorbereidende processtappen en doorwerking van de analyseproducten. Doorheen de bespreking houden we een pleidooi voor een pragmatische hands on-visie om de doorwerking van geografische daderprofilering voor seriematige inbrekers in de praktijk te versterken.