De afgelopen jaren is de rol van de burger bij de aanpak van criminaliteit en onveiligheid veranderd. Er wordt vaker een beroep op hem of haar gedaan. De burger wordt bijvoorbeeld via de mobiele telefoon, SMS of e-mail ingeschakeld om uit te kijken naar gezochte personen of auto’s (Burgernet, Amber-Alert, Mail-Alert).2De laatste tijd is er een nieuw thema bijgekomen: het optreden op het moment dat er een incident plaatsvindt. Het kan gaan om ingrijpen bij een delict of om hulpverlening. De burger kan zelf slachtoffer zijn; het kan ook gaan om het helpen van anderen. Een complex terrein. Hulp blijft nogal eens achterwege. Veel mensen durven niet, of doen het om andere redenen niet. Anderzijds leidt niet-ingrijpen vaak tot schuldgevoelens. Of tot grotere schade en ernstiger letsel. In Nederland is de Stichting Maatschappij, Veiligheid en Politie (SMVP) van plan om samen met het Fonds Slachtofferhulp de komende jaren een project Burgermoed op te zetten om de bereidheid en de vaardigheid om in te grijpen en te helpen te vergroten. In dit visiedocument gaan wij in op de achtergronden en de globale opzet van dit project. Wij bespreken onderzoek dat is verricht om tot een adequate aanpak te komen. Daarnaast bespreken we enkele centrale problemen en schetsen we de contouren van het project Burgermoed. Het is niet onze bedoeling een uitgebreide literatuurstudie te presenteren van het zogenaamde ‘omstanders-effect’.