Bij wet van 30 maart 1994 (ondertussen reeds diverse keren gewijzigd, zie infra) werd de automatische vergoedingsregeling voor schade geleden door zwakke weggebruikers, weergegeven in artikel 29bis W.A.M.-wet, in het leven geroepen. Over deze regeling is reeds veel inkt gevloeid (zie bibliografie). Deze
bijdrage behandelt de problematiek van de vergoedingsregeling bijgevolg niet van in het prille begin tot op heden. Er wordt enkel stil gestaan bij een aantal voor de praktijk interessante discussiepunten die in de rechtspraak sedert 2001 tot uiting komen. Om de betekenis ervan en het belang van de beslissingen
duidelijk te stellen worden deze telkens kort gekaderd en geplaatst in de wettelijke regeling en bestaande rechtspraak.