In Nederland is de opmars van buurtwachten en Whatsapp-groepen die aan buurtpreventie
doen nauwelijks te stuiten. Bij de formele autoriteiten bestaat de vrees dat deze groepen burgers,
die samen met de politie en overheid buurtpreventieteams opzetten, zich van geweld zouden
kunnen gaan bedienen als zij in de openbare ruimte anderen gaan aanspreken. In dit artikel
wordt aan de hand van bestaande literatuur de stelling verkend dat deze buurtwachten eerder
een remmende werking hebben op dergelijke uitingen van eigenrichting in buurten. Tevens
wordt ingegaan op het belang van daadwerkelijke face-to-face interventies voor de werking
van informele sociale controle in buurten en worden randvoorwaarden benoemd waaronder
die interventies zonder agressie en geweld zouden kunnen verlopen.