Het politieonderwijs, en zeker het hoger politieonderwijs, is dringend aan vernieuwing toe. Op de eerste plaats wordt met een steeds grotere regelmaat door verschillende observatoren uitdrukkelijk gesteld dat er wat schort aan de kwaliteit ervan. Op de tweede plaats merken we, ook in eigen rangen, met name onder criminologen, een groeiend ongenoegen met de bestaande toestand. Na de implementatie van de tweejarige Masteropleiding zullen afgestudeerde criminologen vijf jaar universitaire studies achter zich hebben en moeten vaststellen dat ze slechts bij de politie aan de slag kunnen als ze vanaf scratch beginnen in het politieonderwijs. Op de derde plaats merken we een groeiende interesse in politiekringen zelf om het hoger politieonderwijs op academisch niveau te tillen. Redenen te over dus om het hoger politieonderwijs aan een reflexie te onderwerpen. De zogenaamde “academisering” van het hoger politieonderwijs is één van de belangrijkste thema’s dat afgelopen tijd regelmatig aan bod kwam inzake politie. Hierbij wordt bij herhaling referentie gemaakt naar de situatie in het buitenland, waaronder Nederland, diverse Scandinavische landen, England & Wales, Schotland, waar bepaalde politieopleidingen gelijkgesteld worden met de graden van Bachelor en/of Master. Deze academisering wordt dan gezien in het verlengde van de Bologna-akkoorden met betrekking tot de flexibilisering en uniformisering van het hoger onderwijs in Europa. De uiteindelijke bedoeling van deze akkoorden was de equivalentie van diploma’s op Bachelor en Master niveau zoveel als mogelijk te realiseren in de Europese ruimte. De vraag is dan ook of deze mogelijkheid nu al dan niet van belang is voor het politieonderwijs.